Ermelo tegen Eenzaamheid

Week tegen Eenzaamheid

Ook dit jaar wordt in Ermelo stil gestaan bij de week tegen eenzaamheid. Zeker na afgelopen Coronajaar is het belangrijk dat Ermelo hier voldoende aandacht aan besteedt. Wie heeft zich niet af en toe eenzaam gevoeld tijdens de lockdownperiode?

Speciaal voor intermediairs, verwijzers, professionals en vrijwilligers van organisaties die te maken hebben met mensen in isolement, eenzaamheid of op zoek zijn naar verbinding wordt een inspiratieavond georganiseerd in de Baanveger. Behoor jij tot deze groep betrokkenen? Geef je dan nu op om er bij te kunnen zijn. Door Corona is het aantal beschikbare plaatsen mogelijk nog beperkt. Wacht niet te lang!

Een goed gesprek…

Het ligt niet altijd aan jezelf

Een vrouw om jaloers op te zijn

“Wil je wat drinken?”, vroeg Eva, voordat we naar boven liepen om samen in gesprek te gaan.  Gewapend met koffie, thee en laptop liepen we door enkele gangetjes de trappen op om in een rustige ruimte plaats te nemen. Hier zouden we niet gestoord worden.

De vrouw voor mij ken ik al langer. Zij is in mijn ogen een succesvolle, zelfverzekerde vrouw die er mag zijn; actief, zelfbewust en zeker ook aantrekkelijk. Moeder van drie kinderen, gelukkig getrouwd en samen met haar man in het bezit van een mooi, landelijk gelegen huis, in Elburg. Zoals we op de Veluwe zeggen: “Goed opgedroogd”.

Wat begon als een luchtig gesprek, pakte uit naar een diepgaande dialoog, waarbij we de tijd uit het oog verloren. Onderwerpen die voorbij kwamen waren zaken als zelfbeeld en zelfvertrouwen, acceptatie in de groep, jezelf durven en mogen zijn, de invloed van veroudering, maar ook wegcijferen van jezelf. Het belang van anderen om je heen zo belangrijk vinden dat je jezelf uit het oog kunt verliezen…….

Eenzaamheid is geen kwaal van oude mensen.

Eenzaamheid wordt maar al te vaak gezien als ouderdomskwaal, waar mensen zelf iets aan kunnen doen door zich onder de mensen te begeven in plaats van te zitten mijmeren op de eigen kamer. Te vaak wordt het geweten aan zielig blijven hangen in het eigen gemoed.

Soms maak je keuzes in je leven waarvan je de consequenties niet overziet. Eva vertelde mij over hoe haar echtgenoot wilde terugkeren naar zijn geboortestad. Hemelsbreed niet meer dan 30 kilometer verderop, dus nog dichtbij de bestaande vriendenkring en prima te bereiden naar het werk. Ze konden daar het huis van hun dromen kopen en de kinderen zouden daar veilig kunnen opgroeien. De beslissing was snel genomen.

Het gezin werd warm ontvangen in het dorp waar menigeen manlief nog kende van vroeger. De bestaande vriendenkring maakte dan ook al snel plaats voor die van weleer, waarin nog veel schoolvrienden van hem zaten. Veel van zijn jeugdvrienden waren inmiddels getrouwd en de meeste vrouwen kenden elkaar ook van vroeger.

Om snel opgenomen te worden in deze voor haar ‘nieuwe’ groep, besefte Eva dat zij zich open moest stellen. Uiteraard zou ze zich daar dan ook actief voor inzetten en zeker niet afwachten of de vrouwen op haar zouden afstappen. Je moet immers zelf in beweging komen als je iets wilt bereiken.

Het verschil tussen aansluiting vinden en geaccepteerd worden.

Al voelde Eva zich welkom tussen de nieuwe mensen in haar leven, al snel merkte ze op dat deze toch wel heel anders waren dan haar bestaande vriendinnen. Ze miste de diepgang in gesprekken die ze voorheen zo waardeerde en merkte dat ze zich minder thuis voelde in haar nieuwe omgeving.

Met haar echtgenoot probeerde ze een aantal keren hierover te spreken, maar ze voelde zich niet echt begrepen. Het gesprek verstomde. Langzaam maar zeker werd Eva dan ook onzekerder over zichzelf en voelde ze zich niet langer thuis. Verjaardagen, bruiloften of andere feesten in het dorp werden steeds vaker een opgave. Waarom was zij niet zoals de rest?

Eva is een schoon voorbeeld van een autonome, krachtige vrouw die door de omstandigheden beland is in een leven dat ze nimmer heeft zien aankomen. Als goede moeder zet ze het welzijn van haar drie kinderen centraal, als trouwe echtgenote staat ze achter haar man. Als Eva echter vooraf had geweten dat de verhuizing deze impact zou hebben op haar leven, was ze wellicht nooit uit haar vorige woonplaats vertrokken. Toch is ze niet bij de pakken gaan neerzitten. Ze heeft het contact met oude vriendinnen nooit verbroken en weet daar veel plezier en waardering uit te halen. Maar ook is ze met een ander oog naar zichzelf gaan kijken. Naar haar uiterlijk en innerlijk. Kritisch ervaart ze dat het ouder worden tekenen van de tijd met zich meebrengt, maar ze weet dat ze er mag zijn.

De kracht van een vertrouwde omgeving

Als we later doorpraten, concluderen we al snel dat het niet slechts een kwestie is van je onder de mensen begeven. Het gaat over het begeven tussen de mensen bij wie je je veilig voelt, jezelf kunt zijn. Mensen die jou het gevoel geven dat je geaccepteerd en gewaardeerd wordt om wie je bent. Al heeft Eva vele mensen om zich heen, vaak voelt ze zich eenzaam in haar woonomgeving. Als een bezoeker aan een stampvol café waar je niemand kent.

Als ik Eva niet al een poos zou kennen, had ze mij nooit haar verhaal toevertrouwd. Als wij niet al langer met elkaar zouden hebben opgetrokken, was onze band nooit ontstaan. Het begint met ontmoeten. Met dingen doen die je leuk vindt. Of het nou wandelen is, samen koken, sporten of gewoon een lekker glas wijn drinken. Sommige dingen hebben tijd nodig.

We kijken nu al uit naar het moment waarop we ons gesprek zullen voortzetten. Ik bewonder haar moed dat zich zo bloot heeft durven geven en heeft durven zeggen wat ze mooi, en niet mooi vindt aan haarzelf. Eva is meer dan mooi!

Jack van Zundert

Wil je naar aanleiding van dit verhaal graag met iemand van gedachten wisselen. Neem gerust contact op met Welzijn Ermelo. De contactgegevens tref je onder de foto aan.